'Het coronavirus legt een verband tussen de gezondheid van onze natuur en die van ons als mens.' Dit schreef ik ruim een week geleden op deze plek. Daarna schreef ik over het vernietigen van biodiversiteit, het gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen en de opkomst van het coronavirus. Het blog ging - excuseer de woordkeuze - viraal. Emoties lopen op en het is verleidelijk om passages in beperkte context te lezen of letterlijk te nemen.

Stof tot nadenken, dat is waar het om gaat nu ons dagelijks doen en laten onder een microscoop ligt. Discussies over wat de juiste manier is om het virus te bestrijden en maatregelen die ons dagelijks leven beïnvloeden voeren de boventoon. Tot overmaat van ramp gijzelt politieke correctheid het publieke debat. Mensen die oprecht zorgen uitspreken of kritisch zijn op wat de gevestigde orde doet, krijgen de wind van voren. Soms terecht, soms niet. Of je nu Maurice de Hond heet of Jaap van Dissel, de kop van jut krijgt dreunen.

Terug naar vorige week. Covid-19 heeft impact. Het virus eist mensenlevens, daar mogen we zeker niet lichtzinnig mee omgaan. Het virus stelt ons voor uitdagingen. De pandemie onthult hoe kwetsbaar wij zijn. Los van gezondheidsrisico's, vrijheidsbeperkingen en economische malaise zien we nu in dat de natuur niet maakbaar is. De natuur trekt zich niets aan van alles wat wij bedenken om onze levens naar ons inzicht in te richten. Nee, wij moeten ons aanpassen aan de natuur. En daar vinden mensen iets van. Prima.

Covid-19 is hier, de natuur heeft spierballen getoond. Wat leren we hiervan? Dat we sneller in lockdown moeten? Dat we onszelf beter moeten voorbereiden? Dat de wetenschap chronisch achter de feiten aanloopt als het mis gaat? Nee. De echte lessen volgen nog. Lessen die wij met z'n allen misschien niet willen leren. Voortschrijdend inzicht kan zomaar opleveren dat wij ingrijpend anders met de natuur om moeten gaan.

Wat als de opvolger van het coronavirus een factor tien besmettelijker en dodelijker is? De vraag stellen is angstaanjagend. Welke witte jas heeft daar nu een antwoord op en is bereid om een antwoord te geven? Logisch. Je wilt niet geassocieerd worden met stemmingmakerij of doemdenken. Laten we het positief houden. De positieve boodschap is dat wij wel degelijk invloed hebben. Invloed op wat wij doen, hoe wij ons lichaam behandelen en hoe we omgaan met onze leefomgeving.

In harmonie leven met de natuur, het kan. Echt. We kunnen oneindig energie stoppen in het bestrijden van eventuele 'kwade bedoelingen' van de natuur. Diezelfde energie kunnen we ook investeren in vitaliteit, biodiversiteit en algeheel welzijn. De gezondheid van onze planeet staat op het spel. Onze gezondheid. Keer terug naar de basis, het fundament waarop wij ons leven bouwen. Behandel de natuur respectvol en - als de natuur dat wil - dan mogen wij oogsten. Carpe diem.